🌿 De stilte als spiegel: wat vakantie mij opnieuw liet zien

Na vier weken er écht even helemaal tussenuit te zijn geweest, merk ik hoe waardevol het is om de ruis van het dagelijks leven stil te zetten. Geen afspraken. Geen mail. Geen netwerkbijeenkomsten of overleggen. Geen posts op social media. Gewoon even helemaal níets.

En hoewel ik oprecht geniet van mijn werk — van de gesprekken, het begeleiden, het creëren — was het zó fijn om die ruimte te nemen. Ruimte voor rust. Voor mijn gezin. Voor mezelf. Voor ademhalen zonder agenda. Voor zijn, in plaats van doen.

🧘‍♀️ De kracht van niets

Wat me elke keer weer opvalt: hoe snel we gewend raken aan drukte. Aan volle dagen, volle hoofden, volle inboxen. En hoe stil het ineens wordt als dat allemaal wegvalt. Die stilte is niet alleen ontspannend — ze is ook eerlijk. Want in die leegte kom ik mezelf tegen. Niet in de vorm van een to-do lijst, maar in de vorm van mijn binnenwereld.

Tijdens deze vakantie kwam ik opnieuw in contact met mijn eigen moeiten en gebreken. Gedachten die ik liever wegduw. Patronen die ik herken, maar niet altijd wil erkennen. De neiging om controle te willen houden. De moeite met loslaten. De spanning die zich soms vastzet in mijn lijf. Het was níét fijn. Maar het was wél leerzaam.

🪞 De spiegel van rust

Juist in de rust, als de dagelijkse ruis wegvalt, zie ik mezelf helderder. En dat is confronterend. Want het vraagt om eerlijkheid. Om kijken naar wat er speelt, zonder afleiding. Maar het is ook een richtingaanwijzer. Het laat me zien waar ik mag groeien. Waar ik mag verzachten. Waar ik iets te doen heb.

En het brengt me direct weer in verbinding met de mensen die ik mag begeleiden. Want ik zie het ook bij hen — bij mensen die vastlopen in hun relatie, of in de nasleep van een scheiding. Zij komen zichzelf tegen. In hun pijn. In hun patronen. In hun overtuigingen. En dat is lastig. Soms pijnlijk. Vaak verwarrend.

Maar het is ook een kans.

✨ Je hebt een keuze

Wat ik steeds opnieuw leer — en wat ik ook anderen wil meegeven — is dat je een keuze hebt. Je hoeft niet te blijven hangen in wat zwaar voelt. Je mag erkennen wat er is, en van daaruit stap voor stap ontdekken wat jou te doen staat. Niet met grote sprongen, maar met kleine bewegingen. Met aandacht. Met richting.

Soms is het leven een spiegel. Niet altijd leuk. Maar wel waardevol om in te kijken. En om mee aan de slag te gaan.

💬 Herken jij jezelf hierin?

Loop jij vast in je relatie, of in de nasleep van een scheiding? Voel je dat het tijd is om hiermee aan de slag te gaan? Stuur me gerust een bericht. Ik denk graag met je mee — zonder oordeel, maar met aandacht, ervaring en richting.