Categorie archieven: Uncategorized

💚 Veiligheid terugvinden — in jezelf en in je relaties

Er zijn momenten in het leven waarop je ineens het gevoel kunt hebben dat je je grond kwijt bent.
Dat alles wat vertrouwd voelde, begint te wankelen.
Na een relatiebreuk bijvoorbeeld — of in een relatie die onder grote druk staat.

Je probeert overeind te blijven, te begrijpen, te herstellen.
Maar vanbinnen voelt het onrustig.
Vertrouwen lijkt broos, je hart is moe, en soms reageer je anders dan je zou willen.
Scherper. Geslotener. Of juist stiller.

Dat is wat onveiligheid doet.
Je lichaam en je hart willen bescherming.
Je trekt je terug, of je gaat in de aanval — allebei manieren om pijn te vermijden.

---

Waarom veiligheid in relaties zo belangrijk is

In mijn praktijk kom ik dit thema bijna dagelijks tegen.
Mensen die verlangen naar rust, vertrouwen en verbinding, maar merken dat ze steeds in spanning blijven leven.
Of dat nu in een langdurige relatie is die onder druk staat, bij een (echt)scheiding, of in een nieuwe relatie waarin oude pijn wordt geraakt — telkens zie ik dezelfde onderstroom:
de diepe behoefte om je veilig te voelen.

Om weer te kunnen ademen.
Om jezelf te kunnen zijn, zonder op eieren te hoeven lopen.
Zonder angst voor afwijzing, strijd of onbegrip.

Het verlangen naar een veilige verbinding is groot — maar de weg ernaartoe voelt vaak onzeker of ver weg.
Want waar begin je, als je vertrouwen kwijt bent geraakt?

---

Veiligheid begint bij jezelf

Het herstel van vertrouwen en veiligheid begint niet bij de ander, maar bij jezelf.
Veiligheid kun je opnieuw opbouwen — stap voor stap.
Niet door te wachten tot de ander verandert, maar door te leren luisteren naar jezelf.

Door te voelen wat er in je gebeurt.
Door je grenzen te herkennen, te bewaken en uit te spreken.
Door mild te zijn voor de delen van jezelf die ooit leerden dat het veiliger was om te zwijgen, te pleasen of te vechten.

Het zijn de kleine, bewuste stappen die verschil maken.
Een moment van ademhalen voordat je reageert.
Een eerlijk gesprek met jezelf.
Een keuze om te zeggen wat je voelt, in plaats van wat je denkt dat “hoort”.

Zo bouw je aan een nieuw fundament van innerlijke veiligheid — een stevigheid die niet afhankelijk is van wat er buiten jou gebeurt.

---

Van overleven naar leven

Bij Praktijk Mooi Mens help ik je om die basis van veiligheid weer terug te vinden.
We werken aan herstel van vertrouwen, aan het loslaten van oude patronen, en aan het creëren van ruimte voor rust en verbinding.

Of je nu te maken hebt met relatieproblemen, een scheiding verwerkt, of merkt dat je steeds vastloopt in oude patronen — we kijken samen naar wat jij nodig hebt om weer stevig te staan.
Zodat je niet langer hoeft te overleven, maar weer kunt léven.

Met aandacht.
Met zachtheid.
Met richting.

---

In verbinding met jezelf (én elkaar)

Bij Praktijk Mooi Mens werken we vanuit het besef dat echte verandering begint bij bewustwording.
Door stil te staan bij wat er in jou leeft, kun je de beweging maken naar verbinding — met jezelf, en van daaruit met de ander.

Zodat je weer stevig staat.
In jezelf.
In je relaties.
In het leven dat je wél wilt.

---

💚 Begeleiding bij relatieproblemen en/of het proces na scheiding
💚 Laat je last achter je en kom in verbinding met jezelf (én elkaar)
💚 www.praktijk-mooimens.nl

Van strijd naar rust: hoe woorden je leven kunnen veranderen

Soms zeg je meer dan je wilt.
En soms juist niets — uit angst voor pijn.
Of omdat je, zonder het te beseffen, blijft vastzitten in strijd.

Voor veel ouders die ik begeleid, voelt communicatie in een moeizame relatie en/of na een scheiding als een voortdurend gevecht. Woorden die scherp en verwijtend klinken, ruzies die steeds weer oplaaien, en een voortdurende spanning die nooit lijkt te verdwijnen. Tegelijkertijd laten we dingen weg, slikken woorden in of vertellen niet wat echt belangrijk is. Niet omdat we dat willen, maar omdat het veiliger voelt. Omdat we bang zijn voor nog meer conflicten. Omdat we – vaak onbewust – vast willen houden aan die strijd, omdat we niet weten hoe het anders kan.

Dit heen en weer vliegen van woorden en het tegelijk vasthouden van informatie doet iets met je. Het put je uit. Het maakt klein. Het vreet energie. En langzaam raak je jezelf kwijt in alles wat je probeert vol te houden.

Maar onder die strijd ligt iets anders: een zacht, levendig verlangen.
Een verlangen naar rust. Naar verbinding. Naar ruimte om gewoon jezelf te kunnen zijn. Naar een communicatie die niet uitput, maar voedt.

En daar begint verandering.
Niet bij de ander, maar bij jou.

Het begint met durven voelen wat er gebeurt, wat die reacties met je doen, en wat jij eigenlijk wél wilt. Het gaat om het maken van keuzes: keuzes om te spreken vanuit welzijnstaal in plaats van strijdtaal. Woorden die voeden in plaats van veroordelen. Woorden die verbinden in plaats van verwijten.

Dat betekent niet dat alles ineens perfect zal gaan of dat de ander automatisch verandert. Het betekent dat jij vanuit jouw waarden en jouw zijn handelt. Los van wie er tegenover je zit. Vanuit wat klopt bij jou. Vanuit wat rust en balans brengt in plaats van spanning en strijd.

Kiezen voor welzijnstaal vraagt moed. Het betekent dat je soms dingen anders doet dan je gewend bent, dat je patronen doorbreekt die je jarenlang hebt herhaald, en dat je verantwoordelijkheid neemt voor hoe jij reageert, ongeacht de ander.

Het kan echt anders.
Er is een manier om uit die voortdurende strijd te stappen.
Daar kun je voor kiezen — als je weet hoe te kiezen.

Voor jezelf. Voor je kinderen. Voor de relaties die je wél wilt voeden.
Voor een leven waarin woorden niet langer uitputten, maar verbinden.

Wil jij uit de strijd stappen en kiezen voor rust en verbinding?
Bij Praktijk Mooi Mens begeleid ik ouders om dit echt mogelijk te maken — voor jezelf én je kinderen. Ontdek hoe het anders kan.

💚 Begeleiding bij relatieproblemen en/of het proces na scheiding
💚 Laat je last achter je en kom in verbinding met jezelf (én elkaar)
💚 www.praktijk-mooimens.nl

🌿 “Mam, heb je onkruid?”

Over hoe een kind ons soms precies laat zien wat we moeten voelen en erkennen…

Nooit gedacht dat een wc-moment me een levensles zou geven. 😉

Ik zat daar — privacy is als ouder tenslotte zeldzaam — toen mijn zoon van acht me bloedserieus aankeek en vroeg:

“Mam, heb je onkruid?”

Hij bedoelde natuurlijk iets heel anders… iets met de maandelijkse vrouwelijke perikelen, zeg maar 😅
Maar dat woord bleef hangen. Onkruid.

---

🌱 Onkruid hoort bij het leven

Soms héb je gewoon wat onkruid in je leven.
Momenten waarop dingen niet lekker lopen.
In je relatie. In jezelf. In je gezin.

Onkruid dat zomaar opduikt tussen alles wat je met liefde hebt geplant:
verwijdering, irritatie, onbegrip, verdriet, strijd.
Het groeit stilletjes, tot je ineens merkt dat het uitzicht wat vertroebeld is.

En wat doen we dan vaak?
We pakken de schoffel. We willen het weg. Snel, netjes, opgeruimd.

Maar misschien hoeft dat niet altijd.
Misschien wil dat onkruid iets vertellen.
Over waar iets vastzit.
Over wat aandacht vraagt.
Over waar het tijd is om weer lucht, licht en liefde toe te laten.

---

🌸 Persoonlijke groei begint met zachtheid

In mijn werk als psychosociaal hulpverlener ontmoet ik veel mensen die worstelen met dat onkruid.
Mensen die midden in een scheiding zitten of juist proberen de draad weer op te pakken.
Ouders die vastlopen in de communicatie.
Of stellen die hun relatieproblemen willen begrijpen in plaats van bestrijden.

In mijn praktijk, Praktijk Mooi Mens, help ik mensen om met zachtheid te kijken naar wat er woekert.

Niet om alles meteen op te ruimen,
maar om te ontdekken wat eronder wil groeien.
Dat is waar persoonlijke groei begint — bij aandacht, begrip en mildheid.

---

🌿 Van onkruid naar groei

Wanneer je durft te kijken naar wat er in de weg zit,
ontstaat er vanzelf ruimte voor iets nieuws.
Verbinding. Rust. Zelfinzicht.
En soms ook liefde — in welke vorm dan ook.

Dat onkruid in je leven hoeft dus niet weg.
Het mag er zijn.
Het mag je iets leren over wie je bent en wat je nodig hebt.

Dus ja — soms héb je gewoon wat onkruid.
En dat is helemaal oké.
💬 Herkenbaar? Stop met schoffelen.
Luister eens naar wat jouw onkruid te zeggen heeft.

---

💚 Begeleiding bij relatieproblemen en scheiding

In Praktijk Mooi Mens begeleid ik mensen bij:
• het omgaan met relatieproblemen
• de verwerking van een scheiding
• het opnieuw vinden van balans en verbinding
• en het ontwikkelen van persoonlijke groei

Altijd met diepgang, warmte, humor en echtheid —
en met oog voor de mens achter het verhaal.

📍 Meer lezen of kennismaken?
Neem eens een kijkje op mijn website en/of neem contact op voor een vrijblijvend gesprek.

Geef niet op bij relatieproblemen of na een scheiding – Vind hoop en nieuw perspectief

Wanneer je midden in de pijn zit van een relatie die niet loopt, of het verdriet van een scheiding, voelt het soms alsof je vastzit. Alsof je rijdt op een eindeloze snelweg zonder afslag, met enkel rechte stukken die maar doorgaan. Het uitzicht is grijs en zwaar, en de hoop dat het ooit weer lichter wordt, lijkt ver weg.

Dat gevoel herken ik. Niet omdat ik in jouw schoenen sta, maar omdat ik dagelijks mensen begeleid die worstelen met relatieproblemen of een scheiding verwerken. En soms ook door momenten in mijn eigen leven die me eraan herinneren hoe belangrijk het is om ondanks de zwaarte tóch vooruit te blijven kijken.

Een rit vol spiegels

Afgelopen weekend reed ik urenlang over de Duitse snelwegen. Lange snelwegen, prachtige vergezichten en veel stilte onderweg. In die stilte kregen mijn gedachten de ruimte. Onderweg hoorde ik een lied dat me raakte, met de woorden: “Geef niet op en kijk vooruit, altijd is er hoop.”

Die woorden bleven bij me hangen. Want zo werkt het ook in het leven: stilstaan bij wat achter je ligt is waardevol. Het helpt om te begrijpen, te verwerken en betekenis te geven aan je ervaringen. Maar als je te lang achterom blijft kijken, verlies je uit het oog wat er nog voor je ligt.

En juist dáár, voorbij de bochten en de rechte stukken, liggen nieuwe uitzichten. Nieuwe kansen. Nieuwe perspectieven.

Pijn én verlangen

Misschien zit jij nu midden in de pijn van een relatie die niet meer werkt. Of voel je de verscheurende leegte die een scheiding kan achterlaten. Je kunt gebroken, boos, machteloos of intens verdrietig zijn. Al die gevoelens zijn normaal en mogen er zijn.

Tegelijkertijd is er vaak ook dat kleine verlangen, dat het ooit beter mag gaan. Dat je weer adem kunt halen, dat er lichtheid komt in je dagen. Misschien voel je het nog niet, misschien lijkt het ver weg, maar dat verlangen is er. En dat alleen al is hoop.

Herstellen na een relatiebreuk

In mijn praktijk begeleid ik mensen die worstelen met relatieproblemen, of die een scheiding verwerken. Samen kijken we terug, om te begrijpen en verwerken. Maar net zo belangrijk: we richten ons op vooruitkijken. Hoe zwaar de weg ook is, er is altijd een nieuw uitzicht mogelijk.

Je hoeft de pijn niet te negeren, maar je hoeft er ook niet in te blijven steken. Er is altijd een stap die je kunt zetten richting rust, verbinding met jezelf en een toekomst die weer perspectief biedt.

Hoop als kompas

Hoop betekent niet dat alles makkelijk wordt. Het betekent wel dat je gelooft dat er iets nieuws kan ontstaan. Dat de weg waarop je nu rijdt niet eindeloos is, maar dat er verderop een afslag komt. Een plek waar je adem kunt halen, waar het uitzicht verandert en waar het lichter voelt.

Dus, ook voor jou: geef niet op en kijk vooruit, altijd is er hoop. 🌿

---

👉 Herken jij jezelf in dit verhaal en wil je hulp bij het herstellen na een relatiebreuk of het vinden van steun bij relatieproblemen en scheiding? Neem gerust contact op en/of plan een gratis inzichtsessie in via deze website. Samen kijken we hoe jij weer ruimte, licht en vertrouwen kunt vinden. Je hoeft het niet alleen te doen.

Gedrag is betekenisloos… totdat je de relatie erbij betrekt.

Gedrag lijkt soms zo duidelijk. Iemand zegt iets. Doet iets. Reageert zoals je gewend bent. Maar ineens voelt datzelfde gedrag totaal anders. Wat eerst vertrouwd was, schuurt. Wat luchtig klonk, snijdt. Wat vanzelfsprekend leek, raakt je diep.

Misschien zit je in een relatie die onder druk staat. Of ben je net uit een relatie gestapt, maar de nasleep is nog voelbaar. Je merkt dat je sneller geraakt wordt. Je eigen reacties verrassen je. Je voelt je onzeker, gekwetst, misschien zelfs machteloos.

Tijdens een studiedag hoorde ik een zin die voor mij een kern raakte:

“Gedrag krijgt betekenis in de context van onze relaties.”

Die woorden bleven hangen. En hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik ze herkende in de praktijk.

De veranderende lading van gedrag
Ik zie het vaak gebeuren. Gedrag dat eerst ‘gewoon oké’ leek, krijgt ineens een andere lading. Een grapje voelt als een steek. Een stilte wordt een verwijt. Een gebaar dat ooit troost bood, roept nu irritatie op.

Onze reacties, emoties en handelingen worden beïnvloed door de dynamiek van de relatie waarin ze plaatsvinden. En wanneer die relatie onder druk staat—door conflicten, afstand, of een breuk—verandert ook de betekenis die we aan gedrag geven.

Emoties onder druk
In periodes van relatieproblemen of na een scheiding kunnen emoties hoog oplopen. Gedrag lijkt onvoorspelbaar. Wantrouwen groeit. Gevoelens van onveiligheid nemen toe. Wat eerst vanzelfsprekend was, wordt nu onzeker. Een partner die zich terugtrekt, lijkt afstandelijk. Iemand die controle zoekt, lijkt dwingend.

Maar als je kijkt naar de onderliggende relatie, de intenties en de emoties die meespelen, ontstaat er iets anders: begrip. En dat begrip is vaak het begin van heling.

De lens van de relatie
Gedrag op zichzelf zegt weinig. Het krijgt pas betekenis als we het bekijken door de lens van de relatie. Dan kunnen we vragen stellen die richting geven:

• Wat probeert iemand écht te communiceren?
• Welke gevoelens liggen onder dit gedrag?
• Hoe beïnvloeden mijn acties de ander?
• En hoe reageert de ander daarop?
• Wat zegt mijn reactie over mijn eigen behoeften, angsten of verlangens?

Deze vragen helpen je om niet alleen het gedrag van de ander te begrijpen, maar ook dat van jezelf. Want ook jouw gedrag verandert mee met de relatie. Soms uit angst, soms uit verlangen, soms uit pijn.

Begin bij jezelf
Als je merkt dat je vastloopt, dat het schuurt, dat je niet meer weet wat je voelt of waarom je reageert zoals je doet—dan is dat een signaal. Een uitnodiging om stil te staan. Om te onderzoeken. Om hulp te zoeken.

Niet omdat je zwak bent. Maar omdat je het verdient om helderheid te krijgen. Om je eigen verhaal te begrijpen. Om weer grip te krijgen op wat er speelt—tussen jou en de ander, en in jezelf.

Gedrag op zichzelf is betekenisloos. Pas in de context van verbinding krijgt het waarde. En soms… pas dan zie je wat er écht gezegd wordt. En wat jij nodig hebt om verder te kunnen. 🌿

✨ Van betekenis zijn én betekenis geven

Betekenis zijn is verbinden. Betekenis geven is verwerken.

Er zijn van die momenten waarop het ineens binnenkomt. Niet groots, niet luid, maar stil en helder. Midden in een gesprek, een stilte, een blik. Een moment waarin ik voel: dit is het. Dit is waarom ik doe wat ik doe. Wat een voorrecht het is om van betekenis te mogen zijn.

Niet door spectaculaire oplossingen of indrukwekkende adviezen. Maar door er écht te zijn. Door te luisteren zonder oordeel. Door ruimte te bieden. Door woorden te geven aan wat nog vormloos is. Door te spiegelen, te duiden, te vertragen.

In mijn werk binnen Praktijk Mooi Mens mag ik dagelijks getuige zijn van de kracht van betekenis. Van hoe mensen, soms gebroken, soms zoekend, hun verhaal hervinden. Hoe ze betekenis geven aan wat hen is overkomen. Hoe ze opnieuw contact maken met zichzelf, met hun gevoelens, met hun verlangen.

Want betekenis geven is méér dan begrijpen. Het is een manier om grip te krijgen op wat er gebeurt. Om chaos te ordenen, pijn te verzachten, verwarring te verhelderen. Het is een proces van verwerking, van heling, van herwaardering.

En betekenis geven gebeurt niet alleen in woorden. Het zit in de blik die zegt: “Ik zie je.” In de stilte die ruimte biedt. In de vraag die uitnodigt tot dieper voelen. In de aanwezigheid die niet wegkijkt.

Voor een ander kun je van betekenis zijn, en tegelijk helpen betekenis te geven aan wat hen overkomt. En dat is misschien wel het mooiste: dat betekenis geven niet alleen iets is wat je doet, maar ook iets wat je bént.

Ik merk het in mijn werk, maar ook in mijn wezen. Betekenis geven is verweven met wie ik ben. In mijn aandacht, mijn aanwezigheid, mijn woorden. In de manier waarop ik kijk, luister, voel.

💬 Herken jij dat verlangen?

Het verlangen naar betekenis. Naar ruimte om te duiden, te verwerken, te verbinden. Misschien zit je midden in een relatiecrisis. Misschien worstel je met het proces na een scheiding. Misschien voel je je verdwaald in je eigen verhaal, of zoek je naar houvast in een periode van verandering.

Dan ben je welkom.

Binnen Praktijk Mooi Mens bied ik begeleiding bij relatieproblemen en/of het proces na scheiding. Samen kijken we naar wat er speelt, wat er schuurt, wat er verlangt. Niet om het snel op te lossen, maar om het werkelijk te begrijpen. Zodat jij weer in verbinding komt met jezelf—én met elkaar.

💚 Laat je last achter je en kom in verbinding met jezelf (én elkaar) 💚

Betekenis zijn is verbinden. Betekenis geven is verwerken.

🌧️ Zure regen tussen (ex)partners — en de kinderen die eronder staan

Er was een tijd dat jullie samen aan tafel zaten. Liefdevol. Verbonden. Misschien met een kop thee, een grap tussendoor, een blik die genoeg zei. In die momenten voelde het vanzelfsprekend: wij doen dit samen. Maar ergens onderweg raakte die vanzelfsprekendheid zoek. De gesprekken werden korter. De irritaties groter. De verbinding brokkelde af. En uiteindelijk veranderde de relatie — misschien eindigde die zelfs.

Wat bleef, was het ouderschap. Wat doorsijpelde, was het conflict.

Niet altijd luid. Soms juist stil. In blikken. In woorden. In stiltes. En dat heeft gevolgen. Voor iedereen. Maar vooral voor de kinderen.

🌀 Het beeld van zure regen

In mijn praktijk werk ik met een beeld dat dit zichtbaar maakt. Want wat gebeurt er als het (ex)partnerschap onder spanning staat? Dan ontstaat er ‘gedoe’. Onuitgesproken frustraties. Boze appjes. Gesprekken die eindigen in verwijten. Geen overeenstemming. Geen écht contact. Geen ruimte om elkaar te horen.

Dat gedoe is als zure regen. En die zure regen valt — onbedoeld — op de kinderen.

Ze voelen het. In hun buik. In hun gedrag. In hun vragen. In hun stiltes.

Kinderen zijn gevoelig. Ze pikken spanningen op, ook als die niet uitgesproken worden. Ze voelen de afstand tussen hun ouders, de spanning in de lucht, de woorden die niet gezegd worden — of juist te hard. En ze gaan ermee aan de haal. In hun hoofd. In hun hart. In hun lijf.

😔 Overleven in plaats van leven

Als stress oploopt, als je je niet gehoord voelt, als je uitgeput raakt van alles wat speelt… dan is het begrijpelijk dat je reageert vanuit emotie. Vanuit overleving. Je schiet uit je raampje. Je zegt dingen die je niet zo bedoelt. Je sluit je af. Je probeert te redden wat er te redden valt — soms ten koste van jezelf.

Daar hoef je je niet voor te schamen. Je bent mens. Je doet wat je kunt, met wat je hebt.

Maar je hebt wél invloed. Een keuze. Een kans om het anders te doen — voor je kinderen, voor jezelf.

🌱 Bewustwording als eerste stap

Verandering begint bij bewustwording. Begrijpen wat er gebeurt. Zien wat je voelt. Doorhebben wat je uitzendt — ook als je dat niet wilt. En dan: iemand die je spiegelt. Die de diepere laag weet aan te raken. Die je helpt om die zure regen te stoppen. Om de paraplu op te pakken. Niet om alles perfect te doen, maar om het bewust te doen.

Want kinderen hoeven niet alles te dragen. Ze mogen voelen dat er bescherming is. Dat er rust is. Dat er ruimte is om kind te zijn.

☂️ Samen onder de paraplu

Herken jij jezelf in dit verhaal? In de pijn, het verlies, de strijd, de wens om het anders te doen?

Dan nodig ik je uit. Om samen te kijken hoe jij die paraplu kunt vasthouden. Voor de kinderen. Voor jezelf. Voor jullie samen. Voor rust. Voor uitzicht.

—

Wil je meer weten over hoe ik werk of wat ik voor jou kan betekenen? Neem gerust contact op. Bij Praktijk Mooi Mens is er ruimte voor jouw verhaal. En voor de beweging die je wilt maken.

#ouderschap #scheiding #conflictbegeleiding #kinderen #relatieproblemen #psychosocialehulpverlening #stress #bewustwording #rustvoorjegezin

🏍️ Verbinding onderweg — en in het leven

Een persoonlijke motorreis als metafoor voor psychosociale begeleiding

Afgelopen weekend maakte ik samen met een vriendin een motorreis van drie dagen. We vertrokken vanuit Ede, reden via Valkenburg naar het Belgische Sankt Vith, en keerden daarna weer huiswaarts. Geen snelwegen, geen haast — alleen binnendoorwegen, bochten, heuvels. De wind door je haren, het hoofd leeg, het hart vol.

Het was een tocht van vrijheid en ontspanning. Maar ook van verbinding. Want motorrijden is niet alleen een fysieke reis — het is ook een innerlijke. Samen rijden, samen zwijgen, samen lachen. Zonder woorden weten dat je elkaar begrijpt. Dat is rijkdom.

🖐️ Het gebaar dat verbindt

Misschien heb je het wel eens gezien: motorrijders groeten elkaar onderweg. Een opgestoken hand, een knikje, een klein gebaar. Voor buitenstaanders lijkt het misschien onbeduidend, maar voor wie zelf op de motor zit, is het een teken van saamhorigheid. Een stille erkenning van elkaar. Van het samen onderweg zijn. Van het delen van iets bijzonders.

Dat simpele gebaar raakte me. Want het zegt zoveel: Ik zie jou. Jij hoort erbij. We zijn samen op weg.

💬 Praktijk Mooi Mens — psychosociale hulp met aandacht

In mijn praktijk, Praktijk Mooi Mens, werk ik als psychosociaal hulpverlener met mensen die worstelen met relatieproblemen, scheiding, verlies of persoonlijke groei. Ook daar draait het om verbinding. Om gezien worden. Om samen zoeken naar een weg vooruit — soms herstellen, soms loslaten, soms opnieuw beginnen.

Net als op de motor: je hoeft niet altijd te praten om begrepen te worden. Soms is het genoeg om er gewoon te zijn. Om te voelen dat je mag bestaan zoals je bent. Dat je verhaal ertoe doet.

Ik geloof dat echte verandering begint bij erkenning. Bij het durven kijken naar jezelf. Bij het voelen dat je niet alleen bent. In mijn begeleiding is er ruimte voor jouw verhaal, jouw tempo, jouw keuzes. Samen vinden we jouw weg.

🌄 Onderweg gezien worden — door anderen én door jezelf

Deze motorreis herinnerde me eraan hoe belangrijk het is om onderweg gezien te worden. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. In het leven. In relaties. In jezelf.

Of je nu vastloopt in je relatie, midden in een scheiding zit, of gewoon verlangt naar meer rust en richting — je bent welkom. Ik denk graag met je mee. Want verbinding begint met gezien worden.

👉 Wil je meer weten over psychosociale hulp bij relatieproblemen, scheiding of persoonlijke groei? Neem gerust contact op. Samen vinden we jouw weg.

“Verbinding begint met gezien worden — onderweg én in het leven.”

🌿 De stilte als spiegel: wat vakantie mij opnieuw liet zien

Na vier weken er écht even helemaal tussenuit te zijn geweest, merk ik hoe waardevol het is om de ruis van het dagelijks leven stil te zetten. Geen afspraken. Geen mail. Geen netwerkbijeenkomsten of overleggen. Geen posts op social media. Gewoon even helemaal níets.

En hoewel ik oprecht geniet van mijn werk — van de gesprekken, het begeleiden, het creëren — was het zó fijn om die ruimte te nemen. Ruimte voor rust. Voor mijn gezin. Voor mezelf. Voor ademhalen zonder agenda. Voor zijn, in plaats van doen.

🧘‍♀️ De kracht van niets

Wat me elke keer weer opvalt: hoe snel we gewend raken aan drukte. Aan volle dagen, volle hoofden, volle inboxen. En hoe stil het ineens wordt als dat allemaal wegvalt. Die stilte is niet alleen ontspannend — ze is ook eerlijk. Want in die leegte kom ik mezelf tegen. Niet in de vorm van een to-do lijst, maar in de vorm van mijn binnenwereld.

Tijdens deze vakantie kwam ik opnieuw in contact met mijn eigen moeiten en gebreken. Gedachten die ik liever wegduw. Patronen die ik herken, maar niet altijd wil erkennen. De neiging om controle te willen houden. De moeite met loslaten. De spanning die zich soms vastzet in mijn lijf. Het was níét fijn. Maar het was wél leerzaam.

🪞 De spiegel van rust

Juist in de rust, als de dagelijkse ruis wegvalt, zie ik mezelf helderder. En dat is confronterend. Want het vraagt om eerlijkheid. Om kijken naar wat er speelt, zonder afleiding. Maar het is ook een richtingaanwijzer. Het laat me zien waar ik mag groeien. Waar ik mag verzachten. Waar ik iets te doen heb.

En het brengt me direct weer in verbinding met de mensen die ik mag begeleiden. Want ik zie het ook bij hen — bij mensen die vastlopen in hun relatie, of in de nasleep van een scheiding. Zij komen zichzelf tegen. In hun pijn. In hun patronen. In hun overtuigingen. En dat is lastig. Soms pijnlijk. Vaak verwarrend.

Maar het is ook een kans.

✨ Je hebt een keuze

Wat ik steeds opnieuw leer — en wat ik ook anderen wil meegeven — is dat je een keuze hebt. Je hoeft niet te blijven hangen in wat zwaar voelt. Je mag erkennen wat er is, en van daaruit stap voor stap ontdekken wat jou te doen staat. Niet met grote sprongen, maar met kleine bewegingen. Met aandacht. Met richting.

Soms is het leven een spiegel. Niet altijd leuk. Maar wel waardevol om in te kijken. En om mee aan de slag te gaan.

💬 Herken jij jezelf hierin?

Loop jij vast in je relatie, of in de nasleep van een scheiding? Voel je dat het tijd is om hiermee aan de slag te gaan? Stuur me gerust een bericht. Ik denk graag met je mee — zonder oordeel, maar met aandacht, ervaring en richting.

Als loyaliteit te veel pijn doet

🎧 Onlangs luisterde ik, op aanraden van Vanessa Maes, naar de podcast “Papa, ik wil je nooit meer zien” van podcastmaker Paul van der Ham. Een aangrijpend verhaal over hoe een kind na een scheiding besluit om één ouder los te laten. Niet uit haat. Niet omdat de liefde verdwenen is. Maar omdat de spanning tussen de ouders ondraaglijk is geworden.

Toen ik er verder over nadacht, voelde ik het diep: Triest. Diep triest. Voor het kind. Voor de ouder die wordt losgelaten. Voor de ouder die het wél nog mag ontvangen. Voor het hele familiesysteem.

Want het zegt zoveel over de pijn die er is — aan alle kanten.

Kinderen willen niet kiezen. Ze willen loyaal kunnen zijn aan beide ouders. Maar wanneer pijn, strijd, beschuldigingen of onuitgesproken emoties blijven hangen in de laag van de volwassenen, dan kan die loyaliteit gaan wringen. Dan is het niet de liefde die kinderen van een ouder weghoudt, maar de noodzaak tot zelfbescherming.

Soms lijkt afstand dan de enige uitweg. Een manier om rust te zoeken in een situatie die te veel van hen vraagt. Niet om de ouder op te geven, maar om zichzelf te behouden.

Als ouder doet dat pijn. Misschien snap je het niet, wil je vechten, wil je bewijzen dat je het goed doet. Of misschien voel je vooral verdriet, machteloosheid en verwarring. Maar hoe moeilijk ook — het is juist op dat moment dat jouw houding het verschil kan maken.

Erkenning is de eerste stap. Erken de pijn die jij voelt. Erken de rol die strijd of spanning heeft gespeeld in de dynamiek tussen jou en je (ex-)partner. Erken dat wat jij draagt, hoe subtiel ook, doorwerkt in je kind — bewust of onbewust.

En dan: neem verantwoordelijkheid. Niet om de ander te veranderen. Niet om je kind te “terugwinnen.” Maar om een omgeving te creëren waarin loyaliteit weer vrij mag stromen. Waarin je kind weer kind mag zijn — niet de drager van jouw pijn of strijd.

In mijn begeleiding bij relatieproblemen en scheiding werk ik juist met deze complexe lagen. Met ouders die voelen: “Er schuurt iets, en ik wil dit anders.” Met mensen die de moed hebben om te kijken naar hun eigen aandeel — niet vanuit schuld, maar vanuit groei.

Voel je dat dit speelt in jouw situatie? Wil je opnieuw verbinding maken met jezelf, je kind en wat er wél mogelijk is? Je hoeft het niet alleen te doen.
We gaan samen op weg — met helderheid, zachtheid en stevigheid